جـــام ازل
مــــــا زاده عشقیم و پســــرخـــوانده جامیم
در مستى و جــــــانبـــازى دلـــدار تمــــــامیم
دلـــــــداده میخــــــــــانه و قــــربانى شربیـــــم
در بـــارگــــــه پیــــــر مغـــان ، پیــــــــر غلامیم
همبستر دلـــــــــدار و ز هجــــرش به عذابیــم
در وصـــل غریقیـــــــم و به هجــــــران مدامیم
بى رنگ و نـــــــــواییم ؛ ولـــــى بسته رنگیــــم
بى نـــام و نشانیـــــم و همى در پى نامیـــــم
با صوفــــــــى و با عارف و درویش ، به جنگیـم
پــــــرخــــاش گـر فلسفــــــه و علــــم کلامیم
از مــــــــــدرسه مهجور و ز مخــــــلوق کناریـــم
مطــــــرود خِـــرَد پیشــــه و منفــــــور عوامیم
با هستى و هستى طلبــــان ، پشت به پشتیم
بــــــا نیستـــــى از روز ازل گـــــام به گامیـــــم
[ دیوان امام خمینی (ره) ص 167 ]
آیا فـــردا او می آید ؟
اگر بیاید چــــــه کنیم ؟
آیا آمادگی آمدنش را داریم ؟
جان چه باشد که فدای قدم دوست کنیم ؟
- زمان انتشار: پنج شنبه 13 شهريور 1388
-
نظرات()